Trzymiesięczna Nadia nie była niczemu winna. W okrutny sposób odebrano jej to, co najważniejsze. Odebrano jej życie. I co najbardziej druzgocące w tej sprawie, to fakt, że katami okazali się rodzice dziewczynki. 26-letni ojciec, Arkadiusz A. pozbawił życia córeczkę, ale matka, wtedy 19-letnia Martyna P. już dużo wcześniej przyzwalała mu na agresywne zachowania wobec dziewczynki, nie reagując na jej na krzywdę. Do tragedii doszło w nocy z 22 na 23 września 2013 r.

Skatowane ciało Nadii

Nadia P. miała zaledwie trzy miesiące, gdy w krytycznym stanie trafiła do szpitala. Pobita do nieprzytomności, z licznymi siniakami i odrapaniami. Nie miała żadnych szans. Jej malutkie i jeszcze kruche ciało nie wytrzymało ciosów, jakie zadawał jej ojciec w przypływie emocji. Dlaczego ją bił? Bo… płakała. W chwili zabójstwa niemowlaka matki Nadii nie było w domu. Arkadiusz A. nie mógł poradzić sobie z płaczem dziecka, więc zdenerwowany uderzył dziewczynkę pięścią w twarz. Nadia nie uspokoiła się, a wręcz przeciwnie, płakała jeszcze intensywniej. Mężczyzna postanowił uderzyć córkę raz jeszcze. Po uderzeniu dziewczynka już nie płakała. Zacisnęła piąstki i zrobiła się sina. Wcześniej dziewczynka była także rzucana o łóżko i mocno ściskana. Doznała licznych obrażeń ciała, miała siniaki, urazy głowy i połamane żebra. W wyniku wymienionych urazów dziewczynka zmarła.

Po powrocie matki do domu, kiedy rodzice zorientowali się, że dziecko nie daje oznak życia, zadzwonili na pogotowie. Przybyły na miejsce lekarz stwierdził na główce dziecka liczne zasinienia. Do tragedii doszło w nocy z 22 na 23 września 2013 r. w mieszkaniu na parterze kamienicy przy ul. Rewolucji 1905 r. w Łodzi, w mieszkaniu, w którym Nadia powinna czuć się bezpiecznie.

• Zobacz także:

https://umbradetektywi.pl/zwloki-w-kanalizacji-niepozorny-urzednik-okazal-sie-potworem/

Proces i skazanie dzieciobójcy

Z relacji świadków wynika, że matka nie radziła sobie z zajmowaniem się dzieckiem, co było również przyczyną częstych kłótni z partnerem. Wiadomym jest, że kobieta jeszcze się uczyła, a mężczyzna pracował. Sąd pierwszej instancji skazał Arkadiusza A. na karę 25 lat pozbawienia wolności. Matce Nadii groziła kara do pięciu lat więzienia za nieudzielenie pomocy poszkodowanej, a także zarzucano jej, że przyzwalała na takie zachowania już dużo wcześniej, a więc brała bierny udział w maltretowaniu córki.

Jednak sąd uniewinnił kobietę, gdyż stwierdził, iż w sprawie o pobicie ze skutkiem śmiertelnym nie brała udziału. Była nieobecna w mieszkaniu. Obrona oskarżonego domagała się uchylenia wyroku i rozpatrzenia sprawy ponownie. Nie zgadzała się z opinią biegłych oraz z wyrokiem. Prokuratura także wniosła apelację do uniewinnienia matki Nadii, gdyż uważała, że nie zasługuje ona na wyrok sądu. Sąd apelacyjny odrzucił apelację i utrzymał wyroki w mocy.