Osoby niezorientowane mówią, że seksoholizm to najprzyjemniejszy nałóg świata. To jednak niezwykle krzywdząca teza. Uzależnienie od kompulsywnego zachowania o podłożu seksualnym może doprowadzić do poważnych konsekwencji, z utratą kontroli nad własnym życiem włącznie. Życie z seksoholikiem jest z kolei bardzo bolesne dla najbliższych. Jak zdefiniować to zjawisko i w jaki sposób wyleczyć się z seksoholizmu? Pierwszym krokiem jest diagnoza, w której może pomóc detektyw.
Czy seks może być koniecznością i elementem codziennej „rutyny”? Okazuje się, że dla osób uzależnionych, tak. To odróżnia osoby, które decydują się dobrowolnie nawet na częste kontakty seksualne (dla emocji, przyjemności, budowania relacji międzyludzkich) od seksoholików. Kim są osoby uzależnione od seksu?
Seksoholizm – co to jest? Jak to zdefiniować?
Seksoholizm to jednostka chorobowa, oznaczająca uzależnienie od różnego rodzaju aktywności na tle seksualnym. Dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Najnowsze badania wskazują, że może borykać się z nim około 10 proc. osób z krajów rozwiniętych. Uzależnienie rozszerza się, wraz z postępującą erotyzacją przestrzeni publicznej.
Nałóg seksualny podlega leczeniu psychologicznemu i psychiatrycznemu. Osoba uzależniona najczęściej nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z narastającym napięciem seksualnym, objawiającym się w różny sposób. Wymaga ona zaawansowanej terapii (w tym niekiedy farmakologicznej). Warto podkreślić, że seksoholizm ma (podobnie jak inne nałogi) bardzo negatywny wpływ na zdrowie uzależnionej jednostki, ale także osób ze środowiska nałogowca.
Co istotne, psychiatrzy i seksuolodzy podkreślają, że seks lub masturbacja nie są dla seksoholika sposobem na rozładowanie wysokiego libido. Czynności te mają wymiar czysto instrumentalny, mało emocjonalny.
Psychologia wskazuje różne rodzaje seksoholików. To niekoniecznie osoby uzależnione od przygodnych stosunków. Uzależnieni mogą np. ciągle myśleć o seksie, fantazjować, uwodzić przypadkowe osoby, masturbować się w przestrzeni publicznej, nałogowo oglądać pornografię, podglądać stosunek osób trzecich, a także korzystać z usług prostytutek. Warto podkreślić, że w przeciwieństwie do klasycznego rodzaju zdrady, seksoholik jeszcze przed aktem seksualnym ma wyrzuty sumienia, ale nie potrafi poradzić sobie z tymi emocjami.
Zagrożenia związane z seksoholizmem – jak wpływa na małżeństwo?
Osoby uzależnione od zachowań seksualnych mogą odczuwać poważne skutki behawioralne, zdrowotne, emocjonalne, finansowe, matrymonialne, poznawcze i społeczne. Konsekwencje seksoholizmu są niekiedy opłakane. Czym zagrożone jest uzależnienie od seksu?
- Apatia, problemy emocjonalne – seksoholicy są często rozdrażnieni, nie mogą skupić się na wykonywaniu jednej czynności, stają się zobojętniali i infantylni.
- Wzrost zadłużenia – niekiedy seksoholicy wydają wszystkie pieniądze na gadżety erotyczne, sekstelefony, dostęp do pornografii, a także na prostytutki.
- Problemy zawodowe i prywatne – osoby uzależnione od seksu nie potrafią tworzyć relacji opartych na czymś innym niż seks. To prowadzi do kłopotów w kontaktach ze znajomymi czy w pracy.
Zagrożenia związane z seksoholizmem dotyczą też rozpadu małżeństwa. Żona lub mąż osoby dotkniętej seksoholizmem może nie wytrzymać wielu zdrad, decydując się na rozwód.
Niestety, seksoholizm ma swoje konsekwencje także dla rodziny osoby uzależnionej od seksu. To dotyczy m.in. sfery emocjonalnej (ciągłe awantury, brak więzi emocjonalnej z innymi członkami rodziny) i finansowej (wspomniana spirala zadłużenia). W skrajnych przypadkach seksoholik może dopuszczać się nawet molestowania czy gwałtów na małżonku, chcąc zaspokoić swoje potrzeby.
Objawy seksoholizmu – to pierwszy sposób na diagnozę
Seksoholizm jest trudny w zdiagnozowaniu z kilku powodów. Dotyczy sfery, która nie jest zabroniona w przestrzeni publicznej, a także nie jest negatywnie postrzegana przez społeczeństwo (w przeciwieństwie do narkotyków czy alkoholizmu). Niekiedy trudno jest rozróżnić wysokie libido od rozwijającego się seksoholizmu. Warto więc obserwować objawy, które mogą już na początku rozpoznać, że możemy mówić o nałogu.
- Obniżona satysfakcja z kontaktów seksualnych – osoba uzależniona traktuje tradycyjny seks w małżeństwie jak „karę” lub „konieczność”. Nie czerpie z aktu żadnej radości.
- Silne zainteresowanie pornografią – seksoholik stara się rozładować napięcie, oglądając pornografię. Jeżeli dochodzi do tego nagminnie, może to świadczyć o nałogu.
- Ciągłe dążenie do stosunku seksualnego – niekiedy seksoholicy traktują partnerów jak obiekt seksualny, dążąc do stosunku niezależnie od okoliczności, bez względu na chęć drugiej osoby.
- Fizyczne objawy „odstawienia” seksu – jeżeli seksoholik nie ma dostępu do pornografii lub nie może uprawiać seksu, jest rozdrażniony, nie jest w stanie się na niczym skupić itd.
Seksoholik czyni ciągłe aluzje do życia seksualnego i nie potrafi kontrolować swojego napięcia. Im bardziej zaawansowany jest nałóg, tym częściej dochodzi np. do korzystania z usług prostytutek.
Czas na pierwszą rozprawę rozwodową! Co warto wiedzieć o rozwodach z narcyzami?
Jak zdiagnozować seksoholika? Pomoże w tym detektyw
Seksoholicy wraz z rozwijającym się nałogiem zaczynają uciekać się do zdrad, dopuszczając się przypadkowych kontaktów seksualnych lub korzystając z usług prostytutek. Bliskość w małżeństwie jest dla nich niewystarczająca. Osoby te nagminnie dopuszczają się zdrad, ale nie przykładają do nich więzi emocjonalnych.
Jeżeli doszło już do tak zaawansowanego stanu seksoholizmu, w diagnozie tego rodzaju zachowania może pomóc detektyw. W jaki sposób? Wyszkolony, prywatny śledczy mający doświadczenie w tego typu sprawach jest w stanie m.in. udowodnić, że osoba uzależniona korzysta z zewnętrznych usług seksualnych.
Jak działają w takich sprawach prywatni śledczy? Przede wszystkim zgodnie z prawem, etyką i bardzo dyskretnie. Detektyw analizuje możliwe do pozyskania źródła, prowadzi działania operacyjne (np. śledzi osobę podejrzewaną o seksoholizm) i dokumentuje swoją pracę. Zebrane materiały mogą być przedłożone np. specjaliście z zakresu seksulogii, psychologii i psychiatrii do analizy.
Dlaczego to istotne? Dopiero dzięki diagnozie można przejść krok dalej, czyli do leczenia. Kompletna dokumentacja pomoże w rozmowie z seksoholikiem, udowadniając mu, że jest uzależniony. W skrajnych przypadkach (gdy seksoholik nie chce się leczyć, a jego choroba wpływa destrukcyjnie na całą rodzinę), dokumenty mogą stanowić cenny dowód w czasie rozprawy rozwodowej w sądzie albo próby skierowania uzależnionej osoby na konkretne leczenie.
Warto pamiętać, że w takich sytuacjach czas jest niezwykle istotny. Im szybciej seksoholik zda sobie sprawę o swoich problemach, tym większa szansa na jego uratowanie. Oczywiście, to czy rodzina ma siłę i chęć ratować osobę, która np. dopuściła się wielokrotnej zdrady zostaje w gestii wyboru bliskich.
